Η διαδικασία πώλησης του 82,33% των μετοχών της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) ξεκίνησε στις 24.2.2011 με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑTE. Στις 21.9.2012, δέκα επτά μήνες μετά, η υπό ειδική εκκαθάριση ΑΤΕ ανακοίνωσε ότι ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος. Οι λόγοι για τους οποίους απέτυχε ο πρώτος διαγωνισμός είναι συγκεκριμένοι, οι εμπλεκόμενοι τους γνωρίζουν πολύ καλά και δεν πρέπει να επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Σε κάθε περίπτωση δεν έχουν νόημα οι....
αναλύσεις αυτές, ειδικά αυτή την ώρα. Εκείνο που προέχει τώρα είναι να μην αποτύχει και η δεύτερη προσπάθεια.
Λίγες μέρες μετά την κήρυξη του διαγωνισμού ως αγόνου, την 1.10.2012, δημοσιεύθηκε η ανακοίνωση για το δεύτερο διαγωνισμό πώλησης των μετοχών της ΕΒΖ. Για τον δεύτερο αυτό διαγωνισμό δεν υπήρξε η δέουσα προετοιμασία, ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στην ΑΤΕ και τη διάσπασή της σε δύο τμήματα.
Θα’πρεπε κατά την άποψή μας, πριν από την ανακοίνωση για το νέο διαγωνισμό και δεδομένου ότι οι μετοχές παραμένουν στην υπό εκκαθάριση ΑΤΕ, να ξεκαθαρίσουν δύο πράγματα: Πρώτον σε ποια Τράπεζα μεταφέρονται οι υποχρεώσεις (με στοιχεία 30.6.2012 ανέρχονταν σε € 133 εκατ.) της ΕΒΖ, στην ΠΕΙΡΑΙΩΣ ή στην ΑΤΕ; Και, δεύτερον, δεδομένου ότι η ΕΒΖ είναι εισηγμένη και ο αγοραστής υποχρεούται να κάνει δημόσια πρόταση για την απόκτηση και των υπολοίπων μετοχών με βάση το Ν. 3461/2006, μήπως έπρεπε η πώληση των μετοχών να γίνει στο πλαίσιο των αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, ώστε να εξαιρεθεί η Εταιρεία από τη δημόσια πρόταση (άρθρο 8, παρ. ζ του ίδιου νόμου); Υπενθυμίζεται ότι παρέχεται η ευχέρεια στην ΑΤΕ να πωλήσει εταιρείες πλειοψηφίας της με ένταξή τους στη διαδικασία της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων.
Για να γίνει πιο κατανοητό το πρόβλημα παραθέτουμε ένα οριακό αλλά όχι απίθανο σενάριο:
Υποθέτουμε ότι τα δάνεια μεταφερθούν στην Τράπεζα Πειραιώς και υπάρξουν δύο ενδιαφερόμενοι αγοραστές οι οποίοι προσφέρουν ο καθένας € 100 εκατ. Ο πρώτος δίνει € 100 εκατ. για τα δάνεια και € 0 για τις μετοχές και ο δεύτερος € 50 εκατ. για τα δάνεια και € 50 εκατ. για τις μετοχές. Ποιος θα προτιμηθεί, και κυρίως ποιος θα αποφασίσει; Και εάν προτιμηθεί ο πρώτος τι θα γίνουν οι μικρομέτοχοι που κατά κανόνα ήταν και μικρομέτοχοι στην ΑΤΕ; Θα χάσουν και πάλι τα λεφτά τους; Και ποιος διασφαλίζει ότι η υπό εκκαθάριση ΑΤΕ και οι μικρομέτοχοι θα λάβουν κάτι από το περιουσιακό τους στοιχείο; Από την άλλη πλευρά και η ΠΕΙΡΑΙΩΣ δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα για να χαρίσει τις απαιτήσεις της.
Τι προτείνεται για να μην αποτύχει και ο δεύτερος διαγωνισμός
I. Nα ξεκαθαρίσει άμεσα σε ποια τράπεζα θα μεταφερθούν τα δάνεια της ΕΒΖ. Είναι καλύτερα να παραμείνουν στην ΑΤΕ υπό εκκαθάριση γιατί θα διευκολυνθεί η πώληση των μετοχών. Είναι βέβαιο ότι θα απαιτηθεί «κούρεμα» των δανείων που είναι δύσκολο να εφαρμόσει η Τράπεζα Πειραιώς. Άλλωστε, είναι προφανές ότι, κι αν ακόμη όλες οι απαιτήσεις της ΕΒΖ είναι διασφαλισμένες, το κεφάλαιο κίνησης είναι αρνητικό και η διαφορά δεν καλύπτεται από άλλα στοιχεία του ενεργητικού.
II. Εάν μεταφερθούν στην Τράπεζα Πειραιώς, θα πρέπει η Τράπεζα αυτή να ανακοινώσει το ύψος των δανείων που θεωρεί αδιαπραγμάτευτο, οπότε οι διαγωνιζόμενοι θα γνωρίζουν ότι θα υπάρχει μόνο ένα διαγωνιστικό κριτήριο, εκείνο της τιμής της μετοχής.
III. Θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν ο αγοραστής απαλάσσονταν από την υποχρεωτική δημόσια πρόταση, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, ακόμη και με παρέμβαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Άλλωστε, οι διαδικασίες που ακολουθούνται για την πώληση των μετοχών της ΕΒΖ, είναι αυστηρές και ίδιες με εκείνες που προβλέπονται από τις αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής. Θα σώζονταν οι μικρομέτοχοι και η ΕΒΖ θα παρέμενε στο ΧΑ, σε μια εποχή που οι διαγραφές εταιρειών από το Χρηματιστήριο έλαβαν μορφή επιδημίας.
Οι επενδύσεις και οι αποκρατικοποιήσεις είναι απαιτήσεις των καιρών. Στην ΕΒΖ φαίνεται οτι η αποκρατικοποίηση μπορεί να συνδυαστεί με ξένη επένδυση, που αποτελεί την καλύτερη εξέλιξη. Αρκεί να υπάρξει ευτυχής κατάληξη στο εγχείρημα, γιατί διαφορετικά τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Τόσο η ΑΤΕ υπό εκκαθάριση, όσο και η Τράπεζα Πειραιώς δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν εκ νέου την ΕΒΖ.
Πηγή:apospasma.gr
αναλύσεις αυτές, ειδικά αυτή την ώρα. Εκείνο που προέχει τώρα είναι να μην αποτύχει και η δεύτερη προσπάθεια.
Λίγες μέρες μετά την κήρυξη του διαγωνισμού ως αγόνου, την 1.10.2012, δημοσιεύθηκε η ανακοίνωση για το δεύτερο διαγωνισμό πώλησης των μετοχών της ΕΒΖ. Για τον δεύτερο αυτό διαγωνισμό δεν υπήρξε η δέουσα προετοιμασία, ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στην ΑΤΕ και τη διάσπασή της σε δύο τμήματα.
Θα’πρεπε κατά την άποψή μας, πριν από την ανακοίνωση για το νέο διαγωνισμό και δεδομένου ότι οι μετοχές παραμένουν στην υπό εκκαθάριση ΑΤΕ, να ξεκαθαρίσουν δύο πράγματα: Πρώτον σε ποια Τράπεζα μεταφέρονται οι υποχρεώσεις (με στοιχεία 30.6.2012 ανέρχονταν σε € 133 εκατ.) της ΕΒΖ, στην ΠΕΙΡΑΙΩΣ ή στην ΑΤΕ; Και, δεύτερον, δεδομένου ότι η ΕΒΖ είναι εισηγμένη και ο αγοραστής υποχρεούται να κάνει δημόσια πρόταση για την απόκτηση και των υπολοίπων μετοχών με βάση το Ν. 3461/2006, μήπως έπρεπε η πώληση των μετοχών να γίνει στο πλαίσιο των αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, ώστε να εξαιρεθεί η Εταιρεία από τη δημόσια πρόταση (άρθρο 8, παρ. ζ του ίδιου νόμου); Υπενθυμίζεται ότι παρέχεται η ευχέρεια στην ΑΤΕ να πωλήσει εταιρείες πλειοψηφίας της με ένταξή τους στη διαδικασία της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων.
Για να γίνει πιο κατανοητό το πρόβλημα παραθέτουμε ένα οριακό αλλά όχι απίθανο σενάριο:
Υποθέτουμε ότι τα δάνεια μεταφερθούν στην Τράπεζα Πειραιώς και υπάρξουν δύο ενδιαφερόμενοι αγοραστές οι οποίοι προσφέρουν ο καθένας € 100 εκατ. Ο πρώτος δίνει € 100 εκατ. για τα δάνεια και € 0 για τις μετοχές και ο δεύτερος € 50 εκατ. για τα δάνεια και € 50 εκατ. για τις μετοχές. Ποιος θα προτιμηθεί, και κυρίως ποιος θα αποφασίσει; Και εάν προτιμηθεί ο πρώτος τι θα γίνουν οι μικρομέτοχοι που κατά κανόνα ήταν και μικρομέτοχοι στην ΑΤΕ; Θα χάσουν και πάλι τα λεφτά τους; Και ποιος διασφαλίζει ότι η υπό εκκαθάριση ΑΤΕ και οι μικρομέτοχοι θα λάβουν κάτι από το περιουσιακό τους στοιχείο; Από την άλλη πλευρά και η ΠΕΙΡΑΙΩΣ δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα για να χαρίσει τις απαιτήσεις της.
Τι προτείνεται για να μην αποτύχει και ο δεύτερος διαγωνισμός
I. Nα ξεκαθαρίσει άμεσα σε ποια τράπεζα θα μεταφερθούν τα δάνεια της ΕΒΖ. Είναι καλύτερα να παραμείνουν στην ΑΤΕ υπό εκκαθάριση γιατί θα διευκολυνθεί η πώληση των μετοχών. Είναι βέβαιο ότι θα απαιτηθεί «κούρεμα» των δανείων που είναι δύσκολο να εφαρμόσει η Τράπεζα Πειραιώς. Άλλωστε, είναι προφανές ότι, κι αν ακόμη όλες οι απαιτήσεις της ΕΒΖ είναι διασφαλισμένες, το κεφάλαιο κίνησης είναι αρνητικό και η διαφορά δεν καλύπτεται από άλλα στοιχεία του ενεργητικού.
II. Εάν μεταφερθούν στην Τράπεζα Πειραιώς, θα πρέπει η Τράπεζα αυτή να ανακοινώσει το ύψος των δανείων που θεωρεί αδιαπραγμάτευτο, οπότε οι διαγωνιζόμενοι θα γνωρίζουν ότι θα υπάρχει μόνο ένα διαγωνιστικό κριτήριο, εκείνο της τιμής της μετοχής.
III. Θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν ο αγοραστής απαλάσσονταν από την υποχρεωτική δημόσια πρόταση, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, ακόμη και με παρέμβαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Άλλωστε, οι διαδικασίες που ακολουθούνται για την πώληση των μετοχών της ΕΒΖ, είναι αυστηρές και ίδιες με εκείνες που προβλέπονται από τις αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής. Θα σώζονταν οι μικρομέτοχοι και η ΕΒΖ θα παρέμενε στο ΧΑ, σε μια εποχή που οι διαγραφές εταιρειών από το Χρηματιστήριο έλαβαν μορφή επιδημίας.
Οι επενδύσεις και οι αποκρατικοποιήσεις είναι απαιτήσεις των καιρών. Στην ΕΒΖ φαίνεται οτι η αποκρατικοποίηση μπορεί να συνδυαστεί με ξένη επένδυση, που αποτελεί την καλύτερη εξέλιξη. Αρκεί να υπάρξει ευτυχής κατάληξη στο εγχείρημα, γιατί διαφορετικά τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Τόσο η ΑΤΕ υπό εκκαθάριση, όσο και η Τράπεζα Πειραιώς δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν εκ νέου την ΕΒΖ.
Πηγή:apospasma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.