Τις τελευταίες ώρες αν διατρέξει κανείς το διαδίκτυο ίσως και να προσέξει πως στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι ειδήσεις που αφορούν τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο αναφέρονται στην επέτειο του “θανάτου” του. Επειδή οι ....λέξεις ουδέτερες δεν είναι και η κάθε μία έχει το δικό της βάρος καλό θα είναι να προσέχουμε πως τις χρησιμοποιούμε και να φέρουμε κι εμείς αντίστοιχα το βάρος της δημοσιογραφικής ευθύνης όταν επιλέγουμε την λέξη “θάνατος” από την λέξη “δολοφονία”.
Γιατί είναι διαφορετικό το μήνυμα όταν λες πως ο Αλέξης πέθανε από το να πεις ο Αλέξης δολοφονήθηκε και μάλιστα εν ψυχρώ από έναν ένστολο εκτελεστή. Γιατί όσα χρόνια κι αν περάσουν αυτή η δολοφονία δεν πρόκειται να ξεχαστεί όσες προσπάθειες κι αν γίνουν ώστε να εξωραιστεί το έγκλημα αυτό και όσες προσπάθειες κι αν γίνουν ώστε τα ισόβια του Κορκονέα να μετατραπούν σε μια μιρκότερη ποινή.
Σήμερα λοιπόν είναι η επέτειος μιας στυγνής δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού και όχι η επέτειος του θανάτου του. Οι λέξεις βλέπετε αφήνουν το δικό τους αποτύπωμα και καμιά φορά αποκαλύπτουν άλλου είδους ενόχους και ενοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.