Ένα πολιτικό και επιχειρηματικό παιχνίδι στις πλάτες των Ελλήνων παρακολουθούμε να παίζεται το τελευταίο διάστημα από τους τραπεζίτες, με την ανοχή αν όχι την υποστήριξη, μιας καταρρέουσας κυβέρνησης που ενώ θα έπρεπε να προβλέπει και να προετοιμάζει τα αυτονόητα, ασχολείται με τα εσωκομματικά της.Στη συζήτηση που άνοιξε -με καθυστέρηση είναι αλήθεια- για το τι θα γίνουν οι οφειλές των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών στις τράπεζες, τώρα που το διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε κατά 50% ενώ για εκατοντάδες μηδενίστηκε αφού οδηγήθηκαν στην ανεργία, οι τραπεζίτες από τα πλούσια γραφεία τους απαντούν με καθολική άρνηση να συζητήσουν οτιδήποτε θίγει το κλειστό club που έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια.
Με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα από τα μέσα και δημοσιογράφους που ελέγχουν, χαρακτηρίζουν δημαγωγία και εκμετάλλευση οποιαδήποτε αντίθετη φωνή, ενώ συμπλέει μαζί τους ακόμα και η....
Τράπεζα της Ελλάδας, ο θεματοφύλακας -υποτίθεται- της νομιμότητας και παρά το γεγονός ότι επίσημα συζητά με ξένους χρηματοπιστωτικούς οίκους τον τρόπο που θα γίνει ένα γενικότερο κούρεμα των ιδιωτικών δανείων.Επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο, θα πρέπει να δούμε τις εν εξελίξει διεργασίες σε σχέση με το PSI, όπου πέρα από τις πολυσυζητημένες λοιπές προεκτάσεις τους, πιθανότατα να έχουν και μία πολύ θετική εξέλιξη για την οποία καμία αναφορά δεν φαίνεται να έχει γίνει.
Ο λόγος περί της απαραίτητης αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος που ενώ έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί εδώ και χρόνια, έχει τεθεί σε καθεστώς ομηρίας από ισχυρά συμφέροντα στους κλειστούς κύκλους των τραπεζιτών. Εκείνων που με τον τρόπο που δρουν συντηρούν ένα καρτέλ ιδιαίτερα ζημιογόνο για τους απ’ έξω και ιδιαίτερα κερδοφόρο για τα εκλεκτά μέλη και φίλους του.
Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται πως η αβεβαιότητα που περιβάλλει τον τρόπο που θα πραγματοποιηθεί το PSI και οι εντεινόμενες πιέσεις για υψηλότερη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν θέσει τις ίδιες τις τράπεζες υπό στενό κλοιό.
Οι απώλειες που θα προέλθουν από το PSI μόνο, υπολογίζονται στα 27 δις και σ’ αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνονται οι ζημίες από την επιδείνωση της ποιότητας των χαρτοφυλακίων δανείων, την οποία εντοπίζει η μελέτη της BlackRock. Οι τραπεζίτες έχουν αρχίσει λοιπόν εναγωνίως τις ασκήσεις επί χάρτου για τον τρόπο που θα διατηρήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, αποφεύγοντας την κρατικοποίηση, και γι’ αυτό εξετάζουν ακόμη και την πώληση των ασημικών τους, θυγατρικών και άλλων περιουσιακών στοιχείων.
Η διαδικασία ανεύρευσης των απαραίτητων κεφαλαίων, όμως, ίσως και να μπορέσει να καταστεί η θρυαλλίδα που θα οδηγήσει επιτέλους τον τραπεζικό κλάδο στην κάθαρση και την απαραίτητη εξυγίανση, βάζοντας ένα τέλος στην ολιγαρχία που έχουν διαμορφώσει οι τραπεζικοί κύκλοι αλλά και αποκαλύπτοντας τον ρόλο που έχουν παίξει στις διάφορες υποθέσεις, όπως τα ομόλογα ή τον χρηματισμό κομμάτων.
Τα κακομαθημένα τέκνα του συστήματος που δεν έχουν σταματήσει να τρέφονται με κρατικές επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις, οι Έλληνες τραπεζίτες -γνωστών και μη εξαιρετέων τραπεζών- έχουν φτιάξει τη δική τους μικρή αλλά πανίσχυρη λέσχη, διαμορφώνοντας τις συνθήκες εκείνες που τόσα χρόνια τους εξασφάλιζαν τεράστια διαπραγματευτική ισχύ και τους έδιναν τον πλήρη έλεγχο στα διάφορα deals και συμφωνίες.
Χρησιμοποιώντας τακτικές που πιο πολύ σε οργάνωση της μαφίας προσιδιάζουν, είναι γνωστό ότι οι τραπεζίτες καθορίζουν την ατζέντα στα διάφορα deals, συμπεριλαμβανομένων των συναλλαγών τους με το κράτος, εξασφαλίζοντας για τους ίδιους εξαιρετικά οικονομικά οφέλη και αφήνοντας στην «απ’ έξω» όλους τους «παρείσακτους».
Κι όλα αυτά φυσικά στο σκοτάδι, χωρίς να χρειάζεται να λογοδοτούν σε κανέναν. Το κόστος για τον έλεγχο που έχουν αποκτήσει το επωμίζονται φυσικά οι πολίτες, που αναγκάζονται να χρυσοπληρώνουν τις υπερτιμημένες υπηρεσίες των τραπεζών, ενώ τα υπέρογκα και καταχρηστικά κέρδη τους καταλήγουν σε προσωπικούς λογαριασμούς… στο εξωτερικό.
Αφού λοιπόν κι οι τραπεζίτες έχουν τόσο μεγάλες ευθύνες για τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η οικονομία, πολύ ορθώς τώρα καλούνται να αναλάβουν τις συνέπειες και το κόστος των πρακτικών τους, κι ας διαμαρτύρονται μετ’ επιτάσεως ότι κι αυτοί θύματα της κρίσης είναι. Ίσως αυτό να γίνει η αφορμή ώστε το πραγματικά «κλειστό επάγγελμα» των τραπεζιτών να ανοίξει, και ο τρόπος που κλείνουν τις δουλειές τους να ορίζεται στο εξής από διαφάνεια και αξιοκρατία.
Κι επειδή κάποιοι να πιστεύουν ότι κρύβουμε ονόματα, ας τα πούμε τα πράγματα λοιπόν με το όνομά τους.
Στην Ισλανδία και στην Αμερική δεν έγινε κούρεμα δανείων για ανθρώπους που βρίσκονταν σε απόγνωση; Γιατί λοιπόν να μη γίνει και εδώ κούρεμα στο κεφάλαιο (όχι επιμήκυνση που έτσι κι αλλιώς γίνεται) δανειοληπτών που τα έχασαν όσα ή τουλάχιστον τα περισσότερα;
Ο κ. Προβόπουλος, βασικός πρωταγωνιστής στο δράμα που περνά η Ελλάδα, γιατί δεν τολμά να πάρει πρωτοβουλίες σχετικά με τα δάνεια που πνίγουν σα θηλιά νοικοκυριά και επιχειρήσεις;
Και δεν εννοούμε να χαρίσουν τα δάνεια σε όλο τον κόσμο και οι τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Λέμε να δουν τους χιλιάδες πολίτες που αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις τους και κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Τι προτιμούν δηλαδή οι τραπεζίτες. Να έχουμε ένα μαζικό κίνημα «δεν πληρώνω τις τράπεζες»;
Ας κάνει την αρχή η… κρατική Εθνική με τον κ. Ταμβακάκη, έτσι για να δώσει και το καλό παράδειγμα.
Όσο για την κυβέρνηση, τον κ. Παπαδήμο και τον κ. Βενιζέλο κυρίως. Είναι η χρυσή τους ευκαιρία να επιστρέψουν κάποια από αυτά που «κλέβουν» με τα μέτρα τους. Όχι κάνοντας προεκλογική σπέκουλα για να κερδίσουν μερικά ψηφαλάκια.
Από την άλλη, έχουμε και μια πρόταση για τους υποψήφιους υπουργούς Οικονομικών της Συγγρου. Αντί να αφήνουν τον κ. Τσίπρα να καταθέτει προτάσεις για τα δάνεια των Ελλήνων ας καταθέσουν οι ίδιοι συγκεκριμένο σχέδιο.
Το πρόβλημα είναι μεγάλο και η ΝΔ έχει μια καλή ευκαιρία να αποδείξει πόσο πατριωτικό και λαϊκό κόμμα είναι.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.