ΚΡΙΘΗΚΕ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣτΕ

Αντισυνταγματική κρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει τη διακοπή ρεύματος από τη ΔΕΗ σε περίπτωση που ο καταναλωτής δεν πληρώσει τοειδικό τέλος ακινήτων, το οποίο κρίθηκε πάντως από τους συμβούλους νόμιμο.

 

Σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, αργά ο βράδυ, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος ο Παν. Πικραμμένος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Ευαγγελία Νίκα) έκριναν σύμφωνα με πληροφορίες ότι η επιβολή του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, είναι συνταγματική και νόμιμη.

 

Και αυτό γιατί το ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι ...πάγιος φόρος, δηλαδή δεν θα πληρώνεται μόνιμα και σταθερά, αλλά είναι έκτακτος, καθώς έχει επιβληθεί για δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους δικαστές, η επιβολή του δεν προσκρούει σε καμιά συνταγματική επιταγή.

 

Πάντως, το δικαστήριο επιφυλάχθηκε σε περίπτωση που το «χαράτσι» από έκτακτό που είναι σήμερα μεταβληθεί με νομοθετική ρύθμιση, σε πάγιο να κρίνει και πάλι την συνταγματικότητα ή μη της επιβολής του. Και αυτό εφόσον βέβαια προσβληθεί και πάλι η νέα νομοθετική ρύθμιση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.

 

Υπενθυμίζεται ότι το τρίτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 2011 προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Καλαμάτας, Βόλου, Ηρακλείου, Σύρου και Καβάλας, η ΑΔΕΔΥ ο Δήμος Πυλαίας - Χορτιάτη, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοποννήσου, το Επιμελητήριο Καβάλας, το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι», ιδιοκτήτες ακινήτων, κ.λπ.

 

Όλοι στρέφονταν κατά της από 10.10.2011 απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών (εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του Ν. 4021/2011) με την οποία καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία είσπραξης του έκτακτου ειδικού τέλους και ζητούν να ακυρωθεί.

 

Οι προσφεύγοντες υποστήριζαν, μεταξύ των άλλων, ότι το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι ειδικό τέλος, αλλά επιβολή νέου φόρου κάτι που είναι αντίθετο σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων (αντίθετη στα άρθρα 1, 2, 4, 5, 20, 26, 48, 78 και 101 του Συντάγματος) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την ιδιοκτησία.