''ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ''

Σταμάτης Μαλέλης:

Δεν χωράει καμιά αμφιβολία ότι παίρνω έναν αξιοπρεπή μισθό. Αρκετά μεγαλύτερο από τον μέσο μισθό του Έλληνα εργαζόμενου. Δουλεύω από 18 χρόνων, πριν ακόμη βγουν τα αποτελέσματα για το Πανεπιστήμιο και αισίως του χρόνου τον Αύγουστο συμπληρώνω 35 χρόνια εργασίας.

Με τα νέα φορολογικά μέτρα το Κράτος μού παίρνει περισσότερα από τα μισά από όσα εισπράττω. Και για να εξηγούμαι. Η Εφορία εισπράττει από τον μισθό μου το 45% των καθαρών αποδοχών μου. Και συνεχίζω. Για τρίτη χρονιά μού παίρνει και το 4% με τη μορφή της έκτακτης εισφοράς. Ο φόρος για το ένα ακίνητο που έχω - το οποίο κανονικά δεν μου ανήκει γιατί δεν έχω εξοφλήσει το δάνειο που πήρα από την τράπεζα - αντιστοιχεί περίπου στο 2% των εισοδημάτων μου.

Μόλις μου έφτασε και ο τριπλός φόρος που έχει την έκτακτη εισφορά επιτηδεύματος αλλά και τον φόρο του αυτοκινήτου. Το νέο χαράτσι ανέρχεται στο 2,5% των εισοδημάτων μου.

Όλα αυτά μας κάνουν 53,5%. Δηλαδή πολύ απλά ο ....

εργοδότης μου μού δίνει 100 ευρώ καθαρά και από αυτά το κράτος μού παίρνει τα 53,5.

Μια χαρά, δεν έχω κανένα πρόβλημα και δεν μπορώ να διαμαρτυρηθώ για μένα, αφού οι περισσότεροι πολίτες έχουν πρόβλημα πραγματικής επιβίωσης. Συμφωνώ απολύτως να δίνω όλα αυτά τα χρήματα. Και λέω συμφωνώ γιατί είμαι υπέρ ενός Κράτους Πρόνοιας που θα κάνει αυτό που λέει και ο τίτλος του. Θα προνοεί για τους πολίτες.

Θέλω κι εγώ, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που πληρώνουν φόρους, να πηγαίνουν στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, στα έργα υποδομής που θα βοηθούν την Ανάπτυξη και την Ασφάλεια.

Θα περίμενα να πηγαίνουν στους συνταξιούχος αλλά και σε άτομα που πραγματικά έχουν ανάγκη και βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης.

Δεν θέλω ο φόρος μου να είναι ανταποδοτικός αλλά να έχει ένα πραγματικά κοινωνικό πρόσημο.

Όμως πού πηγαίνουν όλα αυτά τα χρήματα που πληρώνουμε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες; Πηγαίνουν πράγματι στο Κράτος Πρόνοιας και στις Υποδομές;

Φυσικά όχι. Πηγαίνουν για να καλύψουν τα κενά που αφήνουν τα λαμόγια!

Αυτό με εξοργίζει!

Με εξοργίζουν οι κοινοί κακοποιοί που κλέβουν χωρίς καμία συστολή το Κράτος και κυκλοφορούν ατιμώρητοι ανάμεσά μας.

Με εξοργίζουν οι κομπιναδόροι που κλέβουν από τις κρατικές προμήθειες. Με εξοργίζουν που στα μπαρ και στα καφέ δεν δίνουν απόδειξη και μετά τα βάζουν με το Κράτος που οι ίδιοι κλέβουν. Με εξοργίζουν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες που έδιναν θαλασσοδάνεια χωρίς κανέναν έλεγχο και μετά καλούν το Κράτος να τους συνδράμει.

Με εξοργίζουν οι δημοσιογράφοι που κάνουν offshore για να γλιτώσουν την Εφορία και τα παίρνουν από τα μυστικά κονδύλια.

Με εξοργίζουν οι πολιτικοί που κάνουν καριέρα μόνο και μόνο για να πλουτίσουν.

Με εξοργίζει το πελατειακό σύστημα που έβγαλε τη μισή Ελλάδα ανάπηρους για να κερδίσει μερικές ψήφους. Με εξοργίζει που πληρώνω εγώ για τους φοροφυγάδες που τους ξέρει το Κράτος και αν τύχει και πιάσουν στην τύχη κάποιους από αυτούς ή θα γλιτώσουν με ένα μικρό πρόστιμο ή θα προσφύγουν στα δικαστήρια που δεν θα τους δικάσουν ποτέ.

Με εξοργίζει που στην Ελλάδα υπάρχει το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης και ο ιδιοκτήτης του θεωρείται περίπου «εθνικός ευεργέτης».

Με εξοργίζει που πληρώνω το μερίδιο των λαμόγιων που βρίσκουν δεκάδες τρόπους να κλέβουν συστηματικά το Κράτος.

Πολλοί πρώην υπουργοί που έχουν αποσυρθεί ζουν πέντε και δέκα χρόνια τώρα χωρίς να κάνουν κάποια δουλεία. Πώς ζουν άραγε; Λέτε να υποφέρουν και να ζουν στην ανέχεια. Μα, εγώ που δηλώνω πολλαπλάσια από αυτούς αν σταματήσω να δουλεύω μετά από κάποιο διάστημα θα πρέπει να βρω οπωσδήποτε κάποια δουλειά. Αυτοί πώς τα καταφέρνουν; Πώς ζουν μέσα στη χλιδή χωρίς να έχουν εισοδήματα;

Για όλα αυτά οργίζομαι! Γιατί λοιπόν δεν ανοίγουν οι λογαριασμοί των πολιτικών από τη δεκαετία του ‘80 και μετά; Γιατί προφανώς θα διαπιστώσουμε ότι πολλοί – όχι φυσικά όλοι - ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Γι’ αυτό οργίζομαι! Γιατί όλα αυτά τα πληρώνουμε οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Σταμάτης Μαλέλης