ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ 27 ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Χωρίς να ανοίξει... μύτη, θα προχωρήσει στην κατάργηση και συγχώνευση 27 δημόσιων οργανισμών, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. 

Σύμφωνα με ρύθμιση που προωθεί σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών, το προσωπικό των 27 οργανισμών θα μετακινηθεί, εντός 15 ημερών από την ψήφιση του νόμου, στα υπουργεία που εποπτεύουν τα νομικά πρόσωπα ή στους νέους φορείς που θα δημιουργηθούν, με το ίδιο μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς. 

Δηλαδή, χωρίς απολύσεις και «εργασιακή εφεδρεία», οι εργαζόμενοι θα μετακινηθούν σε ....
κενές οργανικές, ή προσωποπαγείς θέσεις.

Ωστόσο, προβλέπεται για το προσωπικό με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθώς και τους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους, που θα μεταταχθούν, ότι πρέπει να αποδεχτούν τη μετακίνησή τους εντός 15 ημερών από τη δημοσίευση της πράξης μεταφοράς, αλλιώς θα απολύονται χωρίς αποζημίωση.

Επίσης, σύμφωνα με τη ρύθμιση, οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου των υπό κατάργηση ή συγχώνευση οργανισμών, καθώς και των υπό λύση και εκκαθάριση ανωνύμων εταιρειών, και οι συμβασιούχοι έργου θα απολύονται μετά την οριστική κατάργηση των νομικών προσώπων, όπου απασχολούνται.

Εξάλλου, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Δημήτρης Ρέππας, επανέλαβε για μία ακόμη φορά, σε προχθεσινή συνέντευξή του στην εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή», πως «δεν τίθεται θέμα απολύσεων δημόσιων υπαλλήλων, δεν το επιτρέπει το Σύνταγμα, ούτε βεβαίως είναι πολιτική επιλογή οι απολύσεις».

«Ακόμα και για το προσωπικό φορέων εκτός της κεντρικής κυβέρνησης, που βάσει υπηρεσιακού σχεδίου κρίνεται ότι πλεονάζει, ψηφίσαμε ρυθμίσεις που προσφέρουν δυνατότητες ασφαλούς εργασιακής προοπτικής. Όλα αυτά αποτελούν ένα περίγραμμα θέσεων, που η εφαρμογή τους στην πράξη ποικίλλει από περίπτωση σε περίπτωση», επισημαίνει στην ίδια συνέντευξη ο κ. Ρέππας.

Αναφερόμενος δε στο νέο μισθολόγιο, σημειώνει: «Αυτή η μεταρρύθμιση, δεν συνιστά μία δημοσιονομική προσέγγιση, ούτε αποσκοπεί εξ ορισμού στην αλλαγή των μισθών. Όμως, απαιτείται εξορθολογισμός σε ένα σύστημα διοίκησης, όπου χορηγούνται 106 διαφορετικά επιδόματα και σε πολλές περιπτώσεις η ανισότητα αμοιβών όχι μόνο δεν είναι δικαιολογημένη, αλλά φανερώνει την αντίληψη για ένα κράτος που δεν λειτουργεί με αρχές και κανόνες, αλλά με παροχές που πηγάζουν από την περιστασιακή ισχύ πολιτικών και στελεχών και όχι από το δίκαιο και τη λογική».